Coöperatief rijden komt dichterbij
Cooperative Adaptive Cruise Control is een veelbelovende vorm van coöperatief rijden waarbij geautomatiseerde voertuigen elkaar op korte afstanden volgen en daarmee de doorstroming van het verkeer verbeteren. Hiertoe wordt een draadloze verbinding tussen voertuigen toegepast, waardoor meer informatie omtrent het gedrag van andere voertuigen wordt verkregen dan met ingebouwde radar.
Jeroen Ploeg van TNO promoveerde aan de TU Eindhoven op het onderwerp ‘Analyse en ontwerp van regelaars voor coöperatief en geautomatiseerd rijden’. De promotie laat volgens TNO zien dat de technologie voor deze specifieke vorm van geautomatiseerd rijden al ver ontwikkeld is en de haalbaarheid in de praktijk kan snel worden getoetst, vooral bij vrachtwagens.
Het onderzoek van Ploeg betreft vooral het ontwerp van een regelaar die ervoor zorgt dat de nadelige gevolgen van een mogelijke uitval van de draadloze communicatie beperkt worden. Dat is ook toepasbaar als er niet-communicerende voertuigen in het platoon aanwezig zijn.
De theoretische resultaten zijn gevalideerd in de praktijk met behulp van testvoertuigen. Daaruit blijkt dat CACC technisch haalbaar is en derhalve een aanzienlijke verbetering van de wegcapaciteit kan leveren, zonder afbreuk aan de veiligheid.
De promotie van Jeroen Ploeg maakt volgens TNO duidelijk dat de technologie voor deze specifieke vorm van geautomatiseerd rijden al ver ontwikkeld is. Het is nu zaak de haalbaarheid ervan in de praktijk te toetsen. Vooral voor de logistieke sector kan geautomatiseerd rijden (truck platooning) economisch voordeel betekenen (minder brandstofkosten en het potentieel om ook de loonkosten te reduceren). Volgens TNO kan dat met (slechts) twee vrachtwagens al op relatief korte termijn veilig in de praktijk worden gebracht.
