Parkeren in Shared Space is te regelen

Het uitgangspunt bij Shared Space is zo weinig mogelijk regelen. Toch ontstaan er vaak problemen als de parkeerdruk hoog is. Er zijn oplossingen om daar een mouw aan te passen.

Dat stellen Dick van Veen (Mobycon) en Sjoerd Nota (Kenniscentrum Shared Space) in een paper voor het NVC 2012.

Maar de vraag die aan het regelen van het parkeren vooraf moet gaan, is waarom het parkeren eigenlijk geregeld moet worden. ‘Zolang dat geen gevaar en hinder oplevert voor de overige gebruikers is er in feite weinig aan de hand. Mocht er toch hinder of gevaar zijn, dan zijn er echter volop mogelijkheden aanwezig om dit te voorkomen.’

Er zijn legio algemene aanwijzingen, regels en wetgeving voorhanden, zo stellen van Veen en Nota. Zo is het verboden de auto te parkeren binnen vijf meter van een kruispunt, uitrit of oversteekplaats of op of nabij een kunstwerk. Bovendien mag de auto niet op een trottoir geparkeerd worden, noch op de rijbaan waarbij de doorstroming belemmerd.

Als dat niet voldoende is, rijst de vraag wat kan worden bereikt met de inzet van fysieke maatregelen en aanvullende regelgeving. En in hoeverre dit in Shared Space gebieden uit den boze is. De auteurs doen een aantal suggesties.

Zo is invoering van parkeerverboden een geschikt middel die een overdaad aan bebording in de openbare ruimte overbodig maakt. Ook het inzetten van elementen of materialen die het parkeren fysiek onmogelijk maken kunnen vaak goed worden ingepast. Gebiedseigen en hoogwaardige elementen, bijvoorbeeld zwerfkeien, maar ook beplanting en straatmeubilair maken al een wereld van verschil ten opzichte van de nu veelal toegepaste gestandaardiseerde oplossingen in de vorm van paaltjes en hekjes.

Een gele band in de verharding functioneert prima als middel om parkeerders te weren. ‘Deze gele band hoeft natuurlijk niet een verfstreep te zijn; in de wetgeving staat nergens dat het geen streklijn in klinkers of een lijngoot mag zijn.’