KAR: flexibel maar niet zo eenvoudig

KAR kost langs de weg meestal minder dan VETAG of soortgelijke systemen en biedt ook wat meer mogelijkheden. Aan de andere kant zijn de kosten in het voertuig hoger en vraagt het beheer van in- en uitmeldpunten meer aandacht.

Dat zijn in een notendop de belangrijkste voor- en nadelen van Korte Afstand Radio (KAR) vergeleken met lussen in het wegdek, zo blijkt uit een nieuwe uitgave van KpVV.
Tot enige jaren geleden werd de prioriteit bij verkeerslichten gerealiseerd met behulp van lusgebonden systemen, zoals VETAG, VECOM en SICS. De laatste jaren zijn er steeds meer beweegbare fysieke afsluitingen en slagbomen in het straatbeeld gekomen, die ook beïnvloed moeten worden. Omdat er steeds meer partijen belang hebben bij een goede doorstroming en er steeds meer systemen zijn die beïnvloed moeten worden, is het van belang een flexibele en universele systematiek te gebruiken voor de beïnvloeding. Korte Afstand Radio (KAR) biedt deze mogelijkheden, aldus de KpVV-uitgave.
De investeringskosten voor KAR in een VRI zijn vrijwel onafhankelijk van het aantal meldpunten. Hierdoor zijn de investeringskosten van KAR vaak lager dan bij lusgebonden systemen. Onderhoudskosten zijn er nauwelijks. En omdat er geen kabels nodig zijn, is het systeem erg flexibel in te zetten en het kan ook meer data verwerken. Daar staat tegenover dat het systeem in het voertuig gecompliceerder en dus duurder is dan bij VETAG,VECOM of SICS en het beheren van de in- en uitmeldpunten heeft meer voeten in de aarde. Zo is de positiebepaling van de inmeld- en uitmeldpunten bij lusgebonden systemen volledig de verantwoordelijkheid van de wegbeheerder. Bij KAR is dit een gedeelde verantwoordelijkheid tussen wegbeheerder en KAR gebruiker, (vervoerder of hulpdienst). Om deze gedeelde verantwoordelijkheid in goede banen te leiden is het belangrijk om vóór de invoering van KAR de verschillende partijen en hun belangen en verantwoordelijkheden duidelijk te hebben en hierover afspraken te maken.